συνεκφάντωρ

-ορος, ὁ, Μ

αυτός που φανερώνει κάτι από κοινού με κάποιον άλλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συνεκφαίνω + επίθημα -τωρ (πρβλ. σημάν-τωρ)].